Beton absorbuje CO2

W raporcie opublikowanym przed konferencją COP26, Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) przy ONZ wskazał karbonatyzację betonu jako równoważącą około połowę emisji dwutlenku węgla z produkcji cementu. Tym samym CO2 z tego procesu jest ponownie absorbowane przez beton. Według IPCC, betonowe konstrukcje pochłaniają dzięki karbonatyzacji ok. 200 mln ton dwutlenku węgla rocznie. Obecnie trwają badania nad rozwinięciem tej technologii, aby jeszcze skuteczniej wykorzystywać CO2 w betonie.

Z kolei badania IVL wskazują, że co roku dzięki naturalnej karbonatyzacji infrastruktury betonowej wychwytywane jest 23% emisji procesowej CO2 powstającej podczas produkcji cementu. Karbonatyzacja ma charakter długotrwały, a jego efekt jest zależny od rodzaju konstrukcji czy warunków atmosferycznych. Co ciekawe, ten proces ma miejsce także poza cyklem życia konstrukcji betonowych, gdy stają się one gruzem czy kruszywem porozbiórkowym.

Cel: redukcja emisji

Proces absorbowania CO2 przez beton jest jednym z kierunków ograniczania emisji z produkcji w przemyśle cementowym. Mapa Drogowa, przedstawiona przez CEMBUREAU i ukierunkowana na osiągnięcie neutralności emisyjnej w produkcji cementu i betonu oraz ich optymalnego zastosowania do 2050 r., jest oparta o podejście 5C. Zakłada ono redukcję emisji CO2 w 5-punktowym łańcuchu wartości cementu, obejmującym: klinkier, cement, beton, budownictwo oraz właśnie karbonatyzację.

Wykorzystanie potencjału karbonatyzacji betonu, czyli wychwytywania przez niego CO2 - powstającego podczas produkcji cementu - jest jednym z celów Mapy Drogowej dla budownictwa. Wyznaczone ścieżki redukcji emisji dwutlenku węgla dzięki karbonatyzacji obejmują: zwiększanie potencjału betonu do karbonatyzacji w celu ograniczenia emisji w całym łańcuchu dostaw, wykorzystanie betonu do trwałego usuwania CO2, a także dążenie do zwiększonej karbonatyzacji betonu z recyklingu.