Branża budowlana to nie tylko produkcja i sprzedaż, a także bardzo szeroki obszar projektowy, który wyznaczają normy - determinujące zastosowanie produktów niskoemisyjnych. Niezbędne jest zrozumienie idei dekarbonizacji przez wszystkich uczestników procesu budowlanego - aby zmieniało się całe budownictwo.

Cel: redukcja śladu węglowego

Dekarbonizacja budownictwa to praca zbiorowa wszystkich interesariuszy: producentów materiałów budowlanych, decydentów i regulatorów rynku, projektantów i architektów, wykonawców, deweloperów oraz inwestorów. W przypadku cementu i betonu dekarbonizacja obejmuje cały łańcuch wartości, a konkretne cele wyznacza zaktualizowana Mapa Drogowa, którą opublikowało CEMBUREAU - Europejskie Stowarzyszenie Przemysłu Cementowego.

Zgodnie z założeniami Mapy Drogowej, planowana na 2030 r. redukcja emisji CO2 wynosi 37% w przypadku cementu i 50% w całym łańcuchu wartości. Z kolei w 2040 r. przewidywana jest łączne ograniczenie emisji dwutlenku węgla z produkcji cementu o 78% i o 93% w całym łańcuchu wartości. Osiągnięcie zerowej emisji netto z cementu to cel do 2050 r. Realizacja tych założeń wymaga szeregu czynników, w tym także niezależnych od przemysłu cementowego, takich jak wsparcie dla technologii CCS/U i niskoemisyjnych materiałów budowlanych.

Zazielenić zamówienia publiczne

Obecnie niskoemisyjne cementy i betony są stosowane w budownictwie mieszkaniowym czy infrastrukturalnym - zarówno podczas realizacji inwestycji prywatnych, jak i publicznych. Konieczne są jednak zachęty do opracowywania, a następnie wykorzystywania cementów i betonów o obniżonym śladzie węglowym. W tym zakresie szansę stanowią zielone zamówienia publiczne, gdzie premiowane będzie stosowanie niskoemisyjnych materiałów.

Szacuje się, iż obecnie zielone zamówienia publiczne stanowią kilka procent wszystkich zamówień. Tym samym celowe jest ustanowienie takich regulacji prawnych, które pozwolą zachęcić inwestorów do wspierania produktów niskoemisyjnych. Obecnie w przetargach publicznych mówimy o wartości ceny 90%. Gdyby stanowiła ona np. 60%, pozostałe 40% można wówczas przeznaczyć na niskoemisyjne rozwiązania.

Kolejnym z obszarów jest finansowanie inwestycji. Już dziś widzimy, iż banki oraz instytucje finansowe są nastawione na zielone rozwiązania. Ten kierunek obrała także polityka klimatyczna Unii Europejskiej, której jednym z filarów jest dekarbonizacja budownictwa. Obecnie odpowiada ono bowiem za 36% emisji CO2. Jej redukcja wymaga również wsparcia dla niskoemisyjnych materiałów w zakresie finansowania.

Masz pytanie?